به این ترتیب حین ورزش، خود
قلب از همه اعضای بدن فعال تر بوده و نیاز به خون رسانی بیشتری دارد.
در یک قلب سالم رگ های کرونری می توانند جوابگوی این نیاز افزایش یافته باشند،
اما زمانی که رگ های کرونری دچار تنگی هستند از عهده ی این کار بر نمی آیند و
قلب دچار کمبود خون رسانی و کمبود اکسیژن شده و متعاقب آن دچار درد می شود. در
این شرایط تغییراتی در نوار قلبی،فشارخون و ضربان قلبی ایجاد می شود که بیماری را
آشکار می سازد. این موضوع اساس به وجود آمدن تست ورزش است.
از تست ورزش علاوه بر تشخیص تنگی کرونر، در بیماران تشخیص داده شده نیز برای تعیین سطح فعالیت قابل تحمل بیمار استفاده می شود و همچنین بعد از آنفارکتوس قلبی برای سنجش میزان تحمل قلب به کار می رود.
آماده سازی بیمار برای تست ورزش
- جهت رفاه بیشتر در حین ورزش ، بهتر است لباس و کفشی راحت پوشیده و قبل از انجام آزمایش ، فعالیت فیزیکی شدید انجام نداده باشید.
- همچنین لازم است از ۳ ساعت قبل ناشتا بوده و سیگار نکشید.
- چنانچه مبتلا به دیابت هستید ۱ ساعت ناشتا بودن پس از صرف یک غذای سبک کافی است و نیازی به تغییر مقدار انسولین وجود ندارد
- بعضی داروهای مداخلهگر قلبی را که مانع از افزایش فعالیت قلب در حین ورزش میشوند (مانند پروپرانولول) در فاصله زمانی معین قبل از تست ورزش (تحت نظر پزشک معالج خود) قبلا باید قطع کرده باشید
روش انجام
ابتدا بیمار توسط پزشک ، پرسشهایی در مورد سابقه بیماری قلبی بعمل آمده و مورد معاینه قلب قرار خواهد گرفت. نبض ، فشارخون و نوار قلب در آغاز و سپس در مراحل بعدی آزمون بطور مکرر اندازهگیری و ثبت میشوند.
پس از معاینه قلب جهت آزمون ورزش بر روی دستگاه تردمیل قرار خواهد گرفت. این دستگاه بصورت یک صفحه لاستیکی متحرک و غلطانی است (شبیه چرخ نقاله) که بیمار بر روی آن ایستاده و جهت حفظ تعادل باید بر روی آن راه برود.
هر۳ دقیقه شیب نوار در حد۲ درصد و سرعت حرکت آن حدود ۱٫۲ کیلومتر در ساعت افزایش خواهد یافت. این آزمون را میتوان با استفاده از دستگاه دوچرخهای نیز انجام داد.
انجام این تست به این صورت است که به فرد الکترودهای مربوط به نوار قلبی را متصل میکنند و از او میخواهند که متناسب با سرعت تسمه نقاله یا دوچرخه مخصوص حرکت کند.
ابتدا دستگاه آرام حرکت میکند اما بتدریج سرعت میگیرد و فرد برای ادامه دادن آزمایش باید روی تسمه نقاله بدود.
بتدریج دستگاه شیب پیدا میکند و حالتی ایجاد میشود
که فرد در حال دویدن از سربالایی پیدا میکند. علائم حیاتی و نوار قلب
بیمار در حالتهای مختلف کنترل میشود تا تغییرات قطعات و امواج آن در حالت ورزش مشخص
شود.
مدت زمان ورزش برای تست بر اساس سن ، حد معینی از ورزش
و حداکثر ضربان قلب که بیمار باید به آن دست یابد پیش از شروع ورزش برای
وی مشخص شده و آزمایش تا آن زمان ادامه خواهد یافت در صورتی که طی آزمون ضربان قلب
به حدود ۸۵% از حداثر ضربان قلب استاندارد (که
با فرمول “سن بیمار _ ۲۲۰″ محاسبه
میشود.) برسد آزمون طبیعی تلقی میشود.
معهذا در هر زمان که بیمار واقعا احساس کرد قادر به ادامه ورزش نیست یا چنانچه دچار بعضی علائم بالینی نظیر درد سینه ، تنگی نفس مفرط ، سرگیجه و سردرد شدید شود، یا تغییرات غیر عادی در نوار قلب بروز کند یا فشار خون افت کند، آزمایش قطع میشود.
برخی افراد مسن یا کسانی که دردهای مفصلی و عضلانی دارند از انجام تست ورزشی معاف هستند و باید اسکن قلب روی آنها انجام گیرد . اسکن رادیوایزوتوپ قلب (تست تالیوم) نسبت به تست ورزش آسانتر و دقیقتر میباشد و برخی پزشکان تمایل بیشتری به انجام آن دارند.